Sadisme is plezier hebben aan of genoegen beleven aan het opzettelijk pijn doen of vernederen van een andere persoon. Het gaat hier om genotsbeleving aan de macht die de 'sadist' heeft ten opzichte van haar/zijn 'slachtoffer'.

Etymologie:

Het woord sadisme is door de psychiater Richard von Krafft-Ebing afgeleid van de naam van de Franse Markies de Sade. De Sade was de eerste auteur van wie algemeen bekend was dat hij beschreef hoe zijn hoofdfiguren anderen opzettelijk pijn toebrachten, of dat die hoofdfiguren pijn ondergingen — al dan niet vrijwillig (Justine, Juliette, De 120 dagen van Sodom). Bij deze beschrijvingen spelen filosofische verhandelingen een grote rol: bespiegelingen over de vraag waartoe de mens in staat is, en hoe zijn of haar levensvisie wordt beheerst door het domineren en zelfs vernietigen van anderen; ook verwijst De Sade naar collega-auteurs als Voltaire.

Sadomassochisme:

Sadisme is ook de dominante helft van sado-masochisme, een vorm van seksualiteit waarbij een van de personen een dominante rol speelt. Dit hoeft dan niet als kwaadaardigheid door de partner ervaren te worden, omdat deze vrijwillig een onderdanige rol speelt. De "sadisten" (Meestal Meesteres of Meester genoemd). brengen de onderdanige partij, ook wel sub os slaaf of slavin genoemd, pijn toe door middel van zwepen, heet kaarsvet en allerhande "speeltjes". (Het plezier in) de onderdanige rol wordt wel masochisme genoemd, al zijn anderen het hiermee oneens. In sadomasochisme is namelijk geen sprake van "sadisme", noch van "masochisme" in zijn zuivere vorm.